Een verjaardag om nooit te vergeten.
Vanavond hebben wij geproost op het feit dat Sengerema Mission Hospital al één week ons nieuwe thuis is. En wat hebben wij veel meegemaakt de afgelopen week. Een indruk van al onze belevingen proberen wij hier voor jullie te schetsen.
Illustratief voor alles wat we meegemaakt hebben deze week, is de dag waarop Denise 25 werd (bedankt voor alle lieve felicitatie berichtjes iedereen!). Nynke en ik stonden die dag met zijn tweeen op de kinderafdeling. En het was meteen raak. Onze tweede patiëntje op de kinder-IC (een afdeling met zuurstof en iets meer verpleging dan op de gewone zalen), lag erg slecht. Waarschijnlijk was er sprake van ernstige malaria. Het ging zo slecht dat we op een gegeven moment moesten beginnen met hartmassage. Daarom moest het kindje meteen naar het operatiecomplex, om het een infuus te geven. Maar eigenlijk wilde de verpleegkundige niet mee naar buiten, omdat het regende (baridi!= koud!). Uiteindelijk toch in slakkentempo (pole pole) met het kind naar de OK. Daar doorgegaan met reanimeren, maar het kindje heeft het uiteindelijk helaas niet gered.
Ondanks dit voorval hebben we zeker nog iets moois kunnen maken van Denise’s verjaardag. Het omschakelen van minder leuke, naar leuke gebeurtenissen, gaat ons wonderbaarlijk genoeg redelijk makkelijk af. Tijdens de lunch mocht Denise zitten op een speciaal versierde verjaardagsstoel met daarbij een spatbril met slingers. ’s Avonds hebben we heerlijk Tanzaniaans chipsi mayaj (friet in een gebakken ei) gegeten, vergezeld door een ‘koud’ (lees : lauw) Kilimanjaro biertje.
Deze dag is een goede illustratie van het dagelijks leven in en om het ziekenhuis: Verpleegkundigen die vaak niet gemotiveerd zijn, patiënten die veel te laat worden binnengebracht, slechte logistiek en faciliteiten, moeizame communicatie enz. Het gekke is dat we er al snel aan gewend raken. Vaak zijn de dingen die je op een dag meemaakt erg heftig, maar we gaan maar gewoon verder. Zo gaat het leven hier, en we doen ons uiterste best om iets te betekenen voor de patiënten. In onze vrije tijd kunnen we gelukkig goed genieten van de leuke dingen hier in Afrika: de lekkere lunches die mama Elizabeth maakt, ontzettend lachen met de Amsterdamse co’s en genieten van de prachtige omgeving en de bevolking van Sengerema. Wanneer we het ritje van het ziekenhuis naar de ferry naar Mwanza maken, voelen we ons op ons best. Het gevoel om op reis te zijn en in Afrika te wonen, supervet! Het geeft ook echt een goed gevoel wanneer een kindje dat erg ziek werd opgenomen, met een grote glimlach op het gezicht het ziekenhuis verlaat.
Afgelopen weekend hebben wij ons goed vermaakt in Mwanza, de dichtstbijzijnde grote stad. Daar hebben wij ook de andere co-assistenten uit onze cogroep ontmoet, die nu ook in Tanzania zitten. Het was ontzettend leuk en vertrouwd om ze te spreken en ervaringen uit te wisselen. Mwanza is een grote stad, maar voelt erg relaxt, als een groot dorp. Nadat we zaterdag de hele dag in de stad hebben rondgelopen, hebben we zondag de hele dag op een ligbedje naast het zwembad van het Malaike beach resort gelegen. Heerlijk (Mirte, bedankt!)! Na dit weekend waren we weer helemaal opgeladen om vol goede moed de nieuwe week te beginnen. Denise staat de komende 4 weken op de kinderafdeling, Nynke op de Maternity (zwangeren, net bevallen vrouwen, pasgeboren kindjes). Het blijft nog erg wennen, maar elke dag leren we veel nieuwe dingen en gaat ons Swahili stapje voor stapje wat beter. We hopen dat deze stijgende lijn zich voortzet, en dat we over een paar weken vol vertrouwen, in goed Swahili en met veel kenni,s de visites op onze afdelingen kunnen doen. Wordt vervolgd dus…
We zijn allebei goed te bereiken op ons Tanzaniaanse nummers:
Denise: +255763304762
Nynke: +255786153037
En ons adres:
Sengerema Designated District Hospital
P.O. Box 20, Sengerema, Mwanza district
Tot schrijfs!
Liefs,
Denise en Nynke
Mambo! Poa!
Dit is de groet die we overal op straat horen en ons antwoord erop.
Andere varianten: how are you? Jambo! Mzungu! Rafiki. Karibu!I love you (slechts 1 keer gehoord, valtons beetje tegen). Slecht 1 keer Gime money (dat valt ons dan weer mee).
Afrika bevalt ons goed! We vonden het allebei spannender dan Azie of Midden Amerika, maar het is eigenlijk precies hetzelfde maar dan met veel donkere mensen die beetje op straat hangen.
Iedereen wil iets tegen je zeggen lijkt het wel! Allemaal op vriendelijke en eenniet opdringerige manier. Dus lekker gezellig Afrikaans. Als ze merken dat we net iets meer Swahili kunnen dan de gemiddelde tourist, zijn ze niet meer van ons weg te slaan en worden het er al gauw meer (record: in 5 minuten tijd 5 mannen om ons heen tijdens het kopen van een simkaart).
De typische afrikaanse tafereeltjes zijn al voorbij gekomen:
4 uur wachten op 1 stempeltje in ons paspoort, maar we hebben nu eindelijk ons residence permit!
Een aantal onverstaanbare belletjes met Afrikanen die vervolgens de hoorn ophangen als wij hen niet begrijpen.
Bij het helpen van het verkijgen van een simkaart toetsen een aantal afrikaanse mannen al heel slim hun telefoonnummer in onze telefoon en bellen zichzelf, zodat we nu al onze telfoonnummers aan aantal kerels kwijt zijn( we zijn gelukkig nog niet lastig gevallen).
' Rafiki' Riz die ons eerst uitvoerig waarschuwt voor oplichters om vervolgens zelf door de mand te vallen door meer geld te vragen voor onze ferrytickets. (5 dollars tax 'not included', jaja.....)
Inmiddels hebben we het drukke Dar verlaten en vertoeven wij op Zanzibar. Tijdens onze spice tour hebben we veel nieuwe medische inzichten gekregen: zo 'helpt' gember thee tegen een verkoudheid ' die gaat namelijk na het drinken van deze thee binnen 2-3 weken over!' Begrippen als niet-evidence-based en natuurlijk-beloop schoten door ons hoofd terwijl we vriendelijk glimlachten.
De Indische Oceaan is trouwens aan te raden. We hebben inmiddels de bounty plaatjes van dehelderblauwe zee en witte stranden zelf mogen aanschouwen. Heerlijk.
Maandag vertrekken we naar Sengerema om dinsdag onze rondleiding te krijgen en woensdag te beginnen! Foto's en meer indrukken volgen!
Liefs vanuit Zanzibar!
Denise en Nynke
Het aftellen is begonnen...
Hallo allemaal!
Leuk dat jullie onze reis en avonturen willen volgen. Op dit moment zijn we nog in Nederland en druk bezig met de laatste voorbereidingen (en afronden van senior coschap= stress). Maar volgende week woensdag de 31e om 12.00u vertrekken wij vanaf Schiphol richting Dar es Salaam! Daar zullen we 3 maanden coschap lopen in het ziekenhuis in Sengerema, in het noorden van Tanzania. Daarna hebben we nog 4 weken om rond te reizen voordat we op 5 januari 2012 terug zullen keren. We hebben er al super veel zin in!
Vanaf nu zul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn en waar we zijn geweest!
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Liefs,
Nynke en Denise