Het vorige verhaal is een illustratie van onze prettige reguliere weekenden in Tanzania. De volgende verhalen gaan over nog mooiere weekenden. Namelijk onze safari's naar de Serengeti en het weekend erna naar Rubondo Island. Wat een bofkonten zijn wij toch.

Tijdens een van voorgenoemde reguliere weekenden kwam er een voorstel van onze nieuwe vrienden uit Mwanza: 'wij gaan een goedkope safari regelen voor komend weekend, wie wil er mee?' Vol teleurstelling kijken wij elkaar aan. Dat gaat helaas niet. De ouders van Nynke komen dat weekend. Ook leuk, glimlachen wij zuur. Toch bleef het knagen, alle andere co-assistenten gaan wel. Een last-minute belletje naar pa en ma Nagtzaam, die op het punt stonden om in hun vliegtuig richting Dar es Salaam te stappen, met het voorstel voor een weekendje Serengeti, bracht de doorslag: 'Altijd doen!' zei Krijn. En zo gezegd zo gedaan. Na een heerlijk kort werkweekje van 4 dagen begaven wij ons naar Mwanza. Eerst Krijn en Rina ophalen (de tassen vol chocoladepepernoten, perfectekrulshampoo, soep en aardappelpureepoeder overnemend. Bedankt!), vervolgens overnachten in een superdeluxe hotel en om 6 uur sochtends stond de Safari Jeep voor de deur. Vol verwachting stapten we met zn vieren de auto in. Aan het einde van de ochtend stonden we voor de gates van de Serengeti, het grootste en meest beroemde National Park van Tanzania. En dat is niets teveel gezegd. Nog maar net door de poorten heen gaat het dak van onze jeep open, steken we onze hoofden boven de jeep uit en spotten we de eerste dieren: zebra's, giraffes, gnoe's en de enige echte Pumba (Timon hebben we niet gezien). Naaaaaa, sowinjaaa, sebabi, tsi wawa, de intro song van de Lion King hebben we vervolgens het hele weekend in ons hoofd gehad, maar ook Hakuna Matata en Can you feel the love tonight passeerden regelmatig de revue. Dit kon ook niet anders. Al rijdend door de eindeloze vlakten (oftewel Serengeti in Masaai taal) met steppegras, kleine poeltjes met de meest kleurrijke vogels en de typische afgeplatte Afrikaanse bomen kunnen wij geen genoeg krijgen van het spotten van nog meer dieren die we allemaal kennen uit de Lion King. Hippo's, olifanten, een aantal leeuwen en (it's your lucky daaayy, aldus de gids) een paar prachtige luipaarden in een boom, te mooi eigenlijk, bijna alsof ze 's avonds betaald krijgen door de parkbazen voor weer een dagje poseren voor de Mzungu camera's.

Ook de plek waar we bleven slapen was erg bijzonder. Vlak voor het slapengaan, na een fantastische avond met de vrienden uit Mwanza en andere coassistenten die al 2 dagen op Safari waren, stonden we oog in oog met een giraffe. Midden in het park, met niet meer dan een gammel tentje om ons heen, sliepen we tussen de dieren. Geen oog dicht gedaan door het klapperen van het kapotte tentzeil, sluipende voetstappen naast de tent en een tot nog toe nog onverklaard gebrom (een of ander gevaarlijk wild dier of pa en ma Nagtzaam? Suggesties nog steeds welkom). Na nog een mooie tweede safaridag waarin we onder andere weer een aantal leeuwen zien en een grote groep olifanten ontmoeten, begeven wij ons weer terug naar Sengerema (op 1 minuut na de laatste ferry gehaald, stress in Tanzania, het moet niet gekker worden!).

Alsof dit nog niet genoeg was, vertrokken wij na alweer 4 dagen werken naar het noordwesten van Tanzania. Rubondo Island is een groot eiland in het Victoriameer en in zijn geheel een National Park. Omdat het een geïsoleerd eiland is, is het een bijzonder ecosysteem, inclusief bijzondere diersoorten. Vooral de vogels zijn talrijk en je kan ze spotten in allerlei verschillende soorten en maten, kleuren en patronen. Naast de vogels kan je er ook olifanten, aapjes, krokodillen en hippo's tegenkomen.

Na een nat bootritje van een kwartier kwamen we, niet geheel droog meer, aan op het eiland. Ook hier stond een jeep voor ons klaar. Over de modderwegen reden we door het groene bos/jungle, wat kenmerken had van een regulier Nederlands bos, maar ook planten bevat die ons deed denken aan onze Jungle tochten door Mexico en Thailand. Vlinders in geel en zwart fladderden rondom de rijdende jeep totdat we aankwamen bij onze accomodatie: een aantal huisjes vlak naast een baai van het Victoriameer, inclusief een viertal hippo's die ons begroetten met hun gesnuif en gebrul. Maar het allerleukste was dat we de coassistenten uit Biharamulo, Sumve en zelfs helemaal uit Rubya zagen. Met zijn negenen hebben we een zeer gezellig weekend gehad, met veel kletsen, spelletjes en chips in de avonden. We vonden dat we dit wel verdiend hadden nadat we 5 uur lang door onder het dichte bos gelopen hadden en flinke sprongen maakten over de stenen in het water. Voor de jongeren op schoolreis van een secondary school waren niet de dieren de attractie, maar de wilde Mzungu's die daar vrij rondliepen. Met zijn allen moesten we op de foto. De meligheid sloeg na een paar uur flink toe (Nynke: hatsjoe! Denise: 'Polle! = gezondheid in het Swahili, neehee Pollen!).

Met zompige schoenen en roodverbrande neusjes kwamen we weer terug bij ons huisje. Maar dit was nog lang niet het einde van de safari. Na de lunch stonden er 2 bootjes voor ons klaar waarin we vervolgens nog een aantal uren lang de tijd hadden om vanaf het water dieren te spotten. Ook het rottende lichaam van een dode krokodil bleef onze ogen en neus niet bespaard. Deze diende ter illustratie van de illegale roof op dieren in het park.

Om voor zonsondergang terug te zijn bij onze huisjes, racede ons bootje over de golven, zodat we niet rond Hippo-time (vlak na zonsondergang komen de hippo's aan land om te eten, aaaah!) aan land zouden komen. Toen Denise het idee had dat ze bijna uit het bootje viel, was het gedaan met de lol, maar door dit dolle ritje, is haar bootangst alweer een heel stuk meer overwonnen. Toch was het meest enge toch wel het wandeltochtje door het donker van de gezamenlijke chillruimte naar onze huisjes. Door de duizenden vliegjes, hoofdlampje op, niet om je heen kijken en rennen, want elk geluid zou de hippo kunnen zijn die je op komt eten!